تو چراغ فروزانی! ...

او از یکسو، گواه اعمال امت است. چرا که اعمال آنها را مى بیند. و از سوى دیگر، شاهد و گواه بر انبیاى پیشین است که آنها خود گواه امت خویش بودند. و از سوى سوم، وجود تو، با اوصاف و اخلاقت، با برنامه هاى سازنده ات، با سوابق درخشانت، و با عملکردت، شاهد و گواه بر حقانیت مکتبت، و شاهد و گواه بر عظمت و قدرت پروردگار است. سپس، به توصیف دوم و سوم پرداخته، مى فرماید: «ما تو را بشارت دهنده و انذار کننده قرار دادیم». بشارت دهنده نیکوکاران به پاداش بى پایان پروردگار، به سلامت و سعادت جاودان، به پیروزى و موفقیت پر افتخار. و انذار کننده کافران و منافقان از عذاب دردناک الهى، از خسارت تمام سرمایه هاى وجودى، و از سقوط در دامان بدبختى در دنیا و آخرت. او چراغ روشنى است که خودش گواه خویش است، تاریکیها و ظلمات را مى زداید، و چشمها و دلها را به سوى خود متوجه مى کند، و همان گونه که آفتاب آمد دلیل آفتاب وجود او نیز دلیل حقانیت او است.

رحمة للعالمین...

عموم مردم دنیا، اعم از مؤمن و کافر همه، مرهون رحمت تو هستند; چرا که نشر آئینى را بر عهده گرفته اى که سبب نجات همگان است، حال، اگر گروهى از آن استفاده کردند و گروهى نکردند این مربوط به خودشان است و تأثیرى بر عمومى بودن رحمت نمى گذارد. تعبیر به: عالَمین: «جهانیان» آن چنان مفهوم وسیعى دارد که تمام انسان ها را در تمام اعصار و قرون، شامل مى شود و لذا این آیه را اشاره اى بر خاتمیت پیامبر اسلام مى دانند; چرا که وجودش براى همه انسان هاى آینده تا پایان جهان، رحمت و رهبر و پیشوا و مقتدا است، حتى این رحمت، از یک نظر شامل فرشتگان نیز مى شود. حدیث جالبى در اینجا نقل شده که این عمومیت را تأئید مى کند حدیث این است، هنگامى که این آیه نازل شد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) از «جبرئیل» پرسید: «آیا چیزى از این رحمت عائد تو شد»؟ جبرئیل در پاسخ عرض کرد: «من از پایان کار خویش بیمناک بودم، اما به خاطر آیه اى که در قرآن بر تو نازل شد، از وضع خود مطمئن شدم آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرده ذِى قُوَّة عِنْدَ ذِى الْعَرْشِ مَکِیْنٌ: «جبرئیل نزد خداوند خالق عرش، بلند مقام و بلند مرتبه است»

و ما ریزه خوار سفره نعمت شماییم آقای خوبم...

و همان ‏طور که ضمانت نموده ‏اى از گناهانم بگذر...

و همان ‏طور که ضمانت نموده ‏اى از گناهانم بگذر، و چنانکه شرط فرموده ‏اى محبتت را بر من لازم فرما، و من هم در مقابل این همه عنایت تعهد مى ‏کنم که به آنچه پسند تو نیست برنگردم، و ضمانت مى ‏نمایم که به کارى که مورد نکوهش توست بازنگردم، و پیمان مى ‏بندم که از تمام گناهان دورى کنم. الهى تو به آنچه از من سرزده آگاه ‏ترى، پس آنچه را از من خبردارى بیامرز، و مرا با قدرت خود به سوى آنچه دوست دارى متوجه ساز ... بخشی از دعای سی و یکم صحیفه سجادیه در ذکر توبه و درخواست توفیق آن از پروردگار ...

توبه و استغفار...

وقتى آیه : (و الّذین اذا فعلوا فاحشه ...) نازل شد، ابلیس بر بالاى یکى از کوه هاى مکه رفت، که نامش را ثور مى گویند، و با بلندترین فریاد عفریت هاى (شاگردان ) خود را صدا کرد، که همه دورش جمع شدند و گفتند: براى چه ما را خوانده اى اى بزرگ ما؟ گفت: این آیه نازل شده: خواستم ببینم کدام یک از شما حریف خنثى کردن آن هستید عفریتى از شیطانها بر خاست و به ابلیس گفت : من حریف آن هستم و... آن را خنثى مى کنم، ابلیس گفت: نه تو حریف نیستى، دیگرى بر خاست و سخنى نظیر او گفت، ابلیس به او نیز گفت که: تو هم حریف آن نیستى، تا آنکه (شخصى به نام ) وسواس خناس بر خاست و گفت: من حریف آنم، پرسید از چه راه؟ گفت: من به فرزندان آدم وعده مى دهم، و تشنه گناهان مى کنم تا مرتکب شوند، و بعد از ارتکاب توبه و استغفار را از یادشان مى برم، ابلیس گفت: حقا که تو حریفى و او را مامور به خنثى کردن اثر این آیه کرد، که تا روز قیامت به این کار بپردازد. روایت از امام صادق علیه السلام ...

الهی العفو...

شب جمعه، شبِ رحمت است، می دانم...
✳️ پ ن: آخرین شب جمعه ماه رجب رو از دست ندهیم!

گاهی...

همیشه قیمتی ترین چیزها آنهایی نیستند که در دوردست ها دنبالشان میگردیم گاهی همه هستی در کنار ماست ، کم سویی چشمهاست که ما را به بیراهه می اندازد...

لیبرالیسم ...

لیبرالیسم می تواند مغز یک انسان را طوری تسخیر کند که برای همدردی با یک سگ همزادپنداری کند؛ اما حاضر به بردن نامی از کودکانی که لیببرالیسم، داغ داغ پوست کندشان می کند نباشد.
دنیای عجیبی ست..

و یک آرزو........ خوش به حالت کبوتر....

دلم لک زده مشهد...
نیمه های شب...
روبه روی ایوان طلا...
روی فرشهای دوست داشتنی صحن...
خیره به گنبد طلا...
نسیم خنک...
و اشک......و اشک........و اشک......
و یک آرزو........
خوش به حالت کبوتر....

اگر تو را نداشتم چه میکردم؟؟؟

از کاسبی پرسیدند:
چگونه در این کوچه پرت و بی عابر کسب روزی میکنی!
گفت : آن خدایی که فرشته مرگش مرا در هر سوراخی که باشم پیدا می کند چگونه فرشته روزیش مرا گم می کند...

زنجیر هم به حال تو گریست..

زنجیر هم به حال تو گریست..
یا موسی بن جعفر
ای باب حاجات! حاجت ما، ظهور فرزندتان است..
اللهم عجل لولیک الفرج
شهادت پیشوای هفتم، امام موسی بن جعفر رو محضر امام عصر عجل الله فرجه الشریف و شما همراهان تسلیت میگم..

اول مشورت کنیم یا توکل؟ ...

همان اندازه که به هنگام مشورت باید، نرمش و انعطاف به خرج داد، در موقع اتخاذ تصمیم نهائى باید قاطع بود. بنابراین، پس از برگزارى مشاوره و روشن شدن نتیجه مشورت، باید هر گونه تردید، دودلى و آراء پراکنده را کنار زد و با قاطعیت تصمیم گرفت و این همان چیزى است که در آیه فوق از آن تعبیر به عزم شده و آن تصمیم قاطع مى باشد. قابل توجه این که: در جمله بالا مشاوره به صورت جمع ذکر شده (وَ شاوِرْهُمْ) ولى تصمیم نهائى تنها به عهده پیامبر صلى الله علیه وآله و به صورت مفرد ذکر شده (عَزَمْتَ). این اختلاف تعبیر، اشاره به یک نکته مهم مى کند و آن این که: بررسى و مطالعه جوانب مختلف مسائل اجتماعى، باید به صورت دسته جمعى انجام گیرد، اما هنگامى که طرحى تصویب شد باید براى اجراى آن، اراده واحدى به کار افتد. در غیر این صورت هرج و مرج پدید خواهد آمد. در پایان آیه دستور مى دهد که افراد با ایمان باید تنها بر خدا تکیه کنند; (زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد» (إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ». در ضمن از این آیه استفاده مى شود: توکل باید حتماً بعد از مشورت و استفاده از همه امکاناتى که انسان در اختیار دارد قرار گیرد ...

تنها کسی که می ماند...

کم کم باید بند پوتین ها را محکم کرد

مال...

مال، وسیله اى براى رسیدن به اهداف مختلف است. ولى گاه در راهى به کار انداخته مى شود که ظاهراً از بین رفته و فانى مى شود; اما پندى به انسان مى آموزد; پندى که گاهى انسان را از ضررهاى بسیار در آینده زندگى حفظ مى کند و منافع گرانبهایى در بر دارد. این گونه اموال اگر چه ظاهراً فانى شده اند; اما نه تنها از بین نرفته بلکه بسیار پرسود بوده اند. آیا کسى که سرمایه اى در امرى تجارى به کار مى برد و ظاهرا زیان مى کند; اما راه و رسم تجارت را به وسیله آن مى آموزد زیان کرده است؟ این سخن منحصر به صرف مال و ثروت نیست. از دست دادن نعمت هاى دیگر که سبب بیدارى و هشیارى انسان مى گردد نیز در واقع ضرر و زیان محسوب نمى شود. امام صادق (علیه السلام) به هنگام تسلیت گفتن مصیبتى به یکى از دوستانش چنین فرمود: «اگر این شخصى را که از دست دادى مرگش تو را به خداوندت نزدیک تر ساخته و تو را از گناهت دور نموده است این مصیبت نیست، بلکه آن یک رحمت (الهى) است و نعمتى بزرگ براى تو محسوب مى شود و اگر این مصیبت تو را اندرز نداده و از گناهت دور نساخته و به پرورگارت نزدیک نکرده، مصیبت این قساوت قلب از مصیبت این شخص از دست رفته بزرگ تر است اگر خداشناس باشى»