حقوق و واجبات اعضای بدن بر تو!...

امام علیه السلام به دو نکته مهم اشاره مى فرماید: نخست این که انسان باید از گفتن چیزى که درباره آن آگاهى ندارد بپرهیزد، به خصوص هرگاه اسناد به خداوند متعال داده شود. از نظر عقل نیز کار قبیحى است زیرا هنگامى که انسان چیزى را نمى داند ولى به طور قطع از آن خبر مى دهد مفهومش این است که من درباره آن علم و اطلاع دارم در حالى که این دروغ است و دروغ، از زشت ترین کارهاست. در دومین نکته امام علیه السلام مى فرماید: «بلکه همه آنچه را مى دانى نیز مگو ... »; زیرا بیان آنچه انسان مى داند گاه افشاى اسرار مؤمنین و گاه غیبت و عیب جویى دیگران است و گاه سبب اهانت و یا ایجاد اختلاف در میان مردم و یا اشاعه فحشا و یا سبب اضطراب افکار عمومى مى شود و یا افراد کم استعدادى را به گمراهى مى افکند که همه این ها از مصادیق گناه است. علتى که امام علیه السلام براى نکته دوم گفته است مقصود ایشان را کاملاً آشکار مى سازد و آن این که چشم و گوش و دست و پا و زبان هرکدام مسئولیتى دارند و مسئولیت زبان از همه اعضا بیشتر است و گناهانى که با زبان انجام مى شود فزون تر و متنوع تر مى باشد.